زیرسازی آسفالت یک امر بسیار مهم در راهسازی می باشد و عبارت است از آماده سازی محل برای آسفالت می باشد و برای زیرسازی در برخی نقاط نیاز به خاک برداری و در برخی قسمت ها نیاز به خاک ریزی داریم تا بستر موردنظر پاک سازی شود که در مواردی نیاز به خاک برداری دارد و در جاهایی هم نیاز به خاک ریزی. اگر زیرسازی اصولی وخوب نباشد، آسفالت و اجرای آسفالت هر چقدر عالی و استاندارد باشد پروژه به نحو احسنت انجام نخواهد شد و متاسفانه ما نیز در برخی نقاط زیرسازی های نامناسب را دیده ایم.
مصالح موردنیاز خاکریزی جهت زیرسازی آسفالت
خاک مورد استفاده برای زیرسازی آسفالت باید مورد تایید دستگاه های نظارتی باشد. برای خاکریزی، در مرحله اول باید از خاکهای حاصل از خاکبرداری استفاده شود. خاک موردنظر در گروههای هفتگانه A1 الی A7 قرار گیرند و به دو صورت زیر می باشند و توسط کارفرما برای پروژه موردنظر مشخص می شوند.
- خاکهای درشتدانه گروه A1 ،A2،A3
- خاکهای ریزدانه گروه A4 ،A5 ،A6 ،A7
باید از مصرف خاک های نامرغوب و نامناسب گچی، نباتی، نمکی، لجنی، خاکهای دارای مواد آلی و رستنیها، زراعی قابل تورم، قابل انقباض اجتناب وخودداری کرد زیرا در آینده ضرر مالی فراوانی را به بار می آورند.
انواع خاکریزی
خاکریزهای با مصالح ریزدانه
قبل از اجرای عملیات خاکریزی، مصالح ریزدانه باید دارای رطوبت بهینه و مناسب باشند. پس از حمل مصالح ریزدانه و پخش، باید رطوبت در محل کنترل شود. اضافه نمودن آب برای تأمین رطوبت در محل اجرا با توجه به نوع مصالح باید مورد موافقت دستگاه نظارت قرار گیرد.
خاکریزهای با مصالح درشتدانه
میزان تراکم و رطوبت بهینه خاکریزی با مصالح درشتدانه نظیر مصالح ماسهای، شنی و مخلوط شن و ماسه باید توسط آزمایشگاه مورد تأیید کارفرما مشخص شود. میزان این تراکم، با توجه به استاندارد ASTM D2049 مشخص میشود.
خاکریزهای با مصالح رودخانهای
میزان تراکم و رطوبت بهینه این نوع خاکریزی، باید با توجه به نوع مصالح و درصد مواد ریزدانه توسط آزمایشگاه مشخص شود.